Wat een rare naam zeg: PA3BSV !!

Ik leg het even uit...

Sinds juli 1981 ben ik gelicenseerd radiozendamateur. Ik ben niet een 27 mc-er die de hele dag "breekie breekie" roept, maar een technicus die zeer geïnteresseerd is in radio en een officieel examen heeft afgelegd om te mogen zenden.
Over de hele wereld zijn er ongeveer drie miljoen radiozendamateurs, ook wel kortweg zendamateurs genoemd, die op allerlei manieren bezig zijn met radio. Hierover kan ik uren vertellen, maar dat ga ik nu niet doen. Wikipedia, klik hier.

Als je geslaagd bent voor het 'zend-examen', dan mag je - na een verplichte registratie - uitzenden op bepaalde radiofrequenties. Bij je radiostation hoort een radio-roepnaam (callsign), waarmee je je tijdens een uitzending verplicht moet identificeren. Op die manier kunnen overheidsinstanties controleren of jij je aan de regels houdt. Vergelijk het maar met een auto-kenteken.

Mijn radioroepnaam is... je raadt het al... PA3BSV. "Papa Alpha Drie Bravo Sierra Victor" volgens het NAVO-spellingsalfabet en in morsecode klinkt het zo:

Audio: Roepnaam PA3BSV tweemaal geseind met een snelheid van 25 woorden per minuut.

Aan de eerste twee letters van mijn roepnaam (PA) ziet een ander radiostation meteen, dat het een Nederlandse roepnaam is. Alle Nederlandse radioroepnamen (ook van schepen en vliegtuigen) beginnen met twee letters uit de letterserie PA t/m PI.

Als kleine jongen zat ik op mijn slaapkamer aan het Julianaplein in Heythuysen (L) al vaak gekluisterd aan de radio, een Philips 554A, foto links. Vooral de kortegolf (10- tot 150-meterband) vond ik magisch door alle vreemde geluiden die je daar hoorde. En niet te vergeten: Scheveningen Radio. Vooral de morsecode vond ik geweldig, ook al begreep ik niet wat er werd geseind, het ging me veel te snel. Soms nam ik een stukje morsecode op op mijn Philips bandrecorder (EL 3541/00D uit 1960) en speelde die langzaam af om de strepen en de punten te kunnen opschrijven en vervolgens te kunnen decoderen. Hele schriften schreef ik vol...

In 1970 verzorgde een radiozendamateur uit Roermond een natuurkundeles op mijn middelbare school, de HBS (het ouderwetse VWO). Ik vond dat natuurlijk geweldig, want Ik was nog steeds gek van radio, vooral de kortegolf. Ik wilde ook graag zendamateur worden, maar dacht dat het te moeilijk zou zijn; er kwam toen behoorlijk meer techniek bij kijken dan tegenwoordig.
In 1981 hakte ik de knoop door, mede omdat een van mijn collega's zendamateur was en mij erg stimuleerde (Dhr Rutten, PA0BOS*). Ik wilde nu echt mijn officiële zendmachtiging A halen en heb mezelf in korte tijd de morsecode eigen gemaakt; dat was namelijk verplicht. Toen ik een half jaar later voor het examen slaagde, kon (en mocht) ik eindelijk zelf gaan zenden; dat deed ik vooral in morsecode. Waarom morsecode zo leuk is, vertel ik een andere keer.

* OM Rutten, PA0BOS, was een zendamateur van de oude stempel. Hij was uit de tijd dat een zendamateur zijn apparatuur nog zelf moest bouwen, omdat het niet in een winkel te koop was. Hij was ook altijd met morse aktief geweest, dus een betere 'match' met mijn interesses was bijna niet mogelijk. Toen ik slaagde voor het zendexamen, vond OM Rutten, dat ik meteen moest kunnen gaan zenden. Ik had (nog) geen zender en Rutten loste dat op, door zijn zelfbouwzender aan mij te schenken, zie foto rechts. Een geweldig gebaar... de èchte 'ham spirit'! Met die zender heb ik dan ook mijn eerste radioverbindingen gemaakt. De zender was alleen geschikt voor morse en alleen voor de 20-meterband (14 MHz).

Intussen heb ik vele morseverbindingen gemaakt, over de hele wereld: USA, Japan, Australië, Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, India, enzovoorts. Ook met bijzondere locaties, die niet zozeer interessant zijn vanwege hun afstand (die nl niet zo groot is), maar meer omdat er bijna nooit een zendamateur is of komt, zoals Antarctica (de zuidpool), of Spitsbergen. Dat ik met al die landen verbinding heb gemaakt, kan ik bewijzen omdat ik hiervan bevestigingskaarten (zogenaamde QSL-kaarten) heb ontvangen. Die bewaar ik natuurlijk.

Hieronder een foto van de voorkant van de kortegolf zendontvanger die ik van 1981 tot december 2020 heb gebruikt. Het is een Uniden 2020 uit circa 1970, met een zendvermogen van 100W.

Als we goed en wel gesetteld zijn in Hongarije, ruil ik mijn Nederlandse roepnaam PA3BSV in voor een Hongaarse roepnaam. Die begint waarschijnlijk met de letters HA. Wat mijn Hongaarse roepnaam wordt, laat ik nog weten.

Naschrift:
> Op 30 december 2020 ben ik overgestapt op een nieuwe state of the art kortegolfzendontvanger. Hiermee betreed ik ook de arena van de digitale amateurradio. Mijn Uniden 2020 staat nog steeds gebruiksklaar opgesteld en die doe ik nooit weg, want hij is mooi om naar te kijken!

> Mijn Hongaarse radioroepnaam is HA7RJA, zie hier.